To imię żydowskie, ksiądz w ten sposób niejako stygmatyzował dzieci nieślubne. Najprawdopodobniej jego rodzina nazywała go zupełnie inaczej i jeżeli dożył wieku dorosłego, to możliwe, że w akcie ślubu wystąpi już pod innym, faktycznie używanym imieniem.
Taką praktykę (nadawanie imion żydowskich) stosował również ks. Pollonius, proboszcz żygliński chyba mniej więcej w tym samym czasie.
