Nie ma jednego, idealnego sposobu archiwizowania dokumentacji.
Klasyfikować możemy dokumentację według kryterium podmiotowego lub przedmiotowego.
Jedni będą gromadzić dane z poszczególnych archiwów z podaniem ich nazw, nazw zespołów, sygnatur i nr aktu, jeżeli taki jest nadany oraz nazwiska.
Inni będą gromadzić dane po nazwisku po mieczu, po kądzieli i analogicznie linie boczne.
Osobiście preferuję model mieszany.
Krok pierwszy: utworzenie katalogu archiwum skąd pozyskaliśmy dane:
Np. AD [Archiwum Diecezjalne] Gliwice
Krok drugi: utworzenie katalogu z nazwą zespołu, którego kwerendę przeprowadziliśmy: Np. Miechowice [Parafia Krzyża Świętego]
Krok trzeci:: utworzenie katalogu z nazwiskiem, gdzie gromadzimy dane jego dotyczące: Np. Bonczyk (Bączek)
Krok czwarty: nadanie plikom indywidualnych nazw:
Np.: Miechowice- 1892 – Walenty Bonczek – P [Pogrzeb]
Przydatne skróty:
M – ślub/ małżeństwo
C – Chrzest Św.
U – urodzenie
Z – zgon
Inne dokumenty gromadzimy według uznania, nadając katalogom nazwy, które nam od razu coś powiedzą.
Generalnie wszystko zależy od ilości materiałów źródłowych i preferencji.
Inaczej postąpimy z aktami 20 osób z 1 USC, a inaczej z aktami 3000 osób z 30 USC i 10 parafii.
Artur
Jedną tylko wypowiadam prośbę do ludu śląskiego, by pozostał wierny swym zasadom chrześcijańskim i swemu przywiązaniu do Polski.
Wojciech Korfanty
