„Kuppitzen”

Fragment książki Macieja Boryny
WAŁY ŚLĄSKIE – TAJEMNICE DAWNYCH GRANIC

„Jest bezsprzecznym, że wiele prastarych niemieckich zwyczajów zostało przyniesionych na Dolny Śląsk w czasie kolonizowania tej krainy przez niemieckich osadników w późnym średniowieczu. Kiedy w dawnych czasach dochodziło do ważnego wytyczenia granicy, piastowski książę wraz ze swoimi baronami obchodził uroczyście granicę, a za nimi mieszkańcy sąsiadujących miejscowości. Jako znaki graniczne książę nakazywał albo usypanie ziemnego kopca (kupa, Kuppitzen) albo splatanie drzew lub rycie znaków krzyża na kamieniach.
Według zapisu z ok. 595 roku n.e. w starym niemieckim kraju frankońskim nad Renem i Menem na okazję ustalania granic sprowadzano na miejsce młodych chłopców, których bito po uszach, aby w ten sposób lepiej zapamiętali oni na przyszłość przebieg granicy.
Od czasów niemieckiej kolonizacji Śląska było w zwyczaju, że przy każdym usypanym kopcu granicznym sąsiadujące ze sobą strony nawzajem na siebie krzyczały albo jak we Frankonii dzieci sąsiadów bito po twarzy i inne właściwe miejsca, by długo nie mogły zapomnieć o umiejscowieniu granicy.
Jak skuteczny był ten drastyczny zwyczaj, dowodzi dokument z 1416 roku, w którym książęta głogowscy Henryk IX i Henryk X rozstrzygają spór graniczny pomiędzy miastem Krosno Odrzańskie…”

Zatem można uznać, że KUPPITZEN to kopce graniczne.

https://pl.wikisource.org/wiki/Encyklopedia_staropolska/Kopce_graniczne

• Ta odpowiedź została zmodyfikowana 4 years, 5 months temu przez Axee.